လူဆင္းရဲတာ အျပစ္မဟုတ္ပါ
လူဆင္းရဲတာ အျပစ္မဟုတ္ပါဘူးကြာ။ စိတ္ဓာတ္ဆင္းရဲရင္သာ အျပစ္ျဖစ္တာပါ။ တကယ့္ခ်မ္းသာ အစစ္က ကိုယ္က်န္းမာဖို ့၊ စိတ္က်န္းမာဖို ့ပါ။ ကိုယ္လည္းက်န္းမာ၊ စိတ္လည္းက်န္းမာေတာ့ စိတ္မဆင္းရဲ ဘူးေပါ့။ စိတ္ခ်မ္းသာတာေပါ့။
ျပည့္စုံတဲ့ ဘ၀မွာလည္း မျပည့္စုံမွုဆိုတာ ရွိတယ္။ ဒါ အမွန္တရားပဲကြ။ သူတုိ ့မွာလည္း သူတုိ ့အပူနဲ ့သူတို ့ပါ။ ေျပာရရင္ ကိုယ္မက်န္းမာတာနဲ ့စိတ္မက်န္းမာတာနဲ ့ စတာေတြေပါ့။ ဒီေတာ့ ခ်မ္းသာမွု အစစ္ဆိုက ဘာလည္းဆိုတာ မင္း သိေလာက္ပါျပီ။
လူေတြမွာ အေတာ္မတတ္နိုင္ေအာင္ ဆႏၵေတြ မ်ားျပားတယ္။ မင္းလည္း ဘ၀ဆိုတဲ့ ေက်ာင္း တတ္ရပါတယ္။ မျမင္နိုင္တဲ့ သင္ခန္စာေတြကို ဆရာမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ ့သင္ယူျပီး မတူညီတဲ့ ေအာင္လက္မွတ္ေတြ မင္း ရယူနိုင္ပါေသးတယ္။ မင္း ဆႏၵရွိရင္ေပါ့။
ဒီေတာ့ မင္း မငိုပါနဲ ့ကြာ။ လက္ဖမိုးနဲ ့ မ်က္ရည္ေတြကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းသုတ္ပစ္လိုက္စမ္းပါ။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ လြင့္စင္သြားတဲ့ မ်က္ရည္ေတြနဲ ့အတူ ေသာကေတြကို ဖယ္ထုတ္လိုက္ပါ။ ဖယ္ရွားေပးလိုက္တဲ့ လက္ဖမိုးလို အားအင္ေတြ မင္း ေမြးလိုက္ပါ။
Credit to ေနာင္တေခတ္
